आणि हवास तू जवळी
धुंद व्हावे तन मन आपुले ...
रिमझिम सरींच्या तालावरी
बेहोश व्हावे भिजूनी चिंब ...
भान नसावे दोघांनाही
अलगद ओठांनी टिपावेस तू ,
थेंब माझ्या गालावरी
मिळता नजरेस नजर...
ओठ थोडे थरथरावे ,
हात घेऊनी हातामध्ये,
सारे जग विसरावे ...
रेशमी स्पर्शाने तुझ्या ...
अंगअंग मोहरूनी यावे,
होऊनी रोमांचित दोघांनी,
बाहूपाशात हरवावे ...
तुझ्या ऊबदार मिठीतली ...
रात्र कधीच उलटू नये ,
विरहाचं ऊन पसरवणारी ...
अशी सकाळ कधी येऊच नये !!!!!!!
No comments:
Post a Comment